Kalikasan: Lingapi't Pakamahalin

  “Kalikasan: Lingapi’t Pakamahalin”

ni: Olifoet S. Ortaucilav Jr.

Buksan yaring naghuhumilik na puso’t isipan

Aninawi’t aninagin angking ganda ng kalikasan

Bumuo ng repleksiyo’t ibayong paninindigan

Kung tama bang ito’y pabayaan, dustahi’t hamaking tuluyan

“Tiyaking maisapaa angking sapatos ng iba,

Upang maging mulat ka sa naramdaman, nararamdama’t mararamdaman nila,”

Ang kapabayaa’t paniniil mo nitong inang kalikasan nawa’y maigpawan na

“Wika pa ngang “sa langit lumura sa mukha tumama”

Punlahi’t itanim sa isipang bagong silang

Kalingahi’t payabungin sa puso mong mapagdamdam

Ang naglalakad nang mabagal kung matinik ay mababaw

At ang naglalakad nang matulin kung matinik ay malalim

Desisyo’t paninindigan iukit nang may katiwasayan

Nang hindi magbadya ng mapusok na kahihinatnan

Kalikasa’y ingata’t gawing sandalan

Puso’t Kalooba’y buksan nang mataimtiman

Sa oras ng kalamidad kaakbay yaring kalikasan

Pagguho ng lupa lagi niyang pinipigilan

Maubos man lahat ng lakas niya’t kasiglahan

Ito’y hindi alintana basta’t kaligtasan mo siyang pag-uusapan

Kalikasan animo’y buhay sa sandaigdigan

Maliban sa katotohanag ito’y namumukod-tanging hiram lang

Kailangan din itong mahalin, ipaka-preserba’t paka-ingatan

Upang sa araw ng paghuhusga wala kang pagkukulang ni mapagsisisihan

Sadyang napakasaklap ng katotohanan

Na sa kawalan ng pagpahahalaga’t paggalang

Nadadamay yaring inang kalikasan

Na isang biyayang-hiyas mula sa mapagpalang Diyos ng sa kaitaas-taasan

Ang kabundukan na dati’y berdeng-berde pa!

Ang karagatang dati’y bughaw na bughaw pa!

Ang kaalaapang dati’y paraiso ang kapara

Naglaho ang ganda na animo’y isang mahiwagang bula

Kung babakasing muli karagatan nang dakong una

Sa paninisid mo’y perlas ang madarakma

Kung paninisid ka sa karagatan ngayon, may perlas pa ba?

Wala na nga ! wala !

Basura dito, basura doon

Basurang animo’y bulok na sitema ng pamamahala ngayon

Maliban sa katalamakang kahirapan, krime’t korapsyon

Sa puso’t diwa ng balana ay siya ring humihigop at  lumalason

Kung ating gugunitaing muli ang mala-haraya’t maririkit na bukirin

Iyong masisilayang ang mga hayop ay humihimig ng sariling awitin

Ngayo’y kung ating pakahimayi’t pakasuriin bukirin ay nalulukuban ng dilim

Kahayupa’y nananaghoy, namimighati’t naaagnas na animo’y asin

Kaya ang samo ko sa sinuma’t alin

Inang kalikasa’y pakaingatan, pakalingapi’t pakamahalin

Magkapit-bisig tayo kasaganaa’t kadalisayan pakamithiin

Ibalik ang ganda’t kinang ng kalikasang mala-bituin

Kapagka ang naghahangad ng kabusilakan sa kalikasang kinamulatan

Puso’t diwa’y pananahanan ng ligaya, kadalisaya’t katahimikan

Buhay na dati’y hitik ng kapanglawa’y maliliwanagan

Perlas na pagsinta mo’y kukupkupin nitong kalikasan

     #GOD IS LOVE